Paard van Ree en de Coronamaatregelen
Afgelopen dinsdag is de Jaarvergadering van het Paard van Ree gehouden. De vergadering stond natuurlijk in het teken van de Coronamaatregelen.
Slechts één of anderhalf onverlaat wilde gewoon blijven schaken maar het overgrote deel van de genoten besloot komend seizoen over te slaan. Dus geen interne, geen externe en ook geen Cup met de Kleine Oren. Voor diegene die op de dinsdagavond, zo Wolter zei, niet willen biljarten en ook niets te melden hebben kunnen een potje schaken. Dus voor onze clubavond blijven we gewoon terecht kunnen in café De Zon, voorlopig tot 22:00 uur wel te verstaan.
Onderzocht gaat worden of we een online-competitie op Lichess gaan opstarten voor de woensdagavond!
Het Genootschap heeft de intentie om het Hein de Vriestoernooi 2020 door te laten gaan. Er zal nagedacht worden over welke maatregelen nodig zijn omwille van de Coronabestendigheid, zoals een beperkt deelnemersveld.
De vergadering heeft wederom aangegeven een Genootschapsdiner te willen organiseren. Het coronavirus bepaalt echter dat dat nog even uit den boze is.
De financiële huishouding van het Genootschap is, ook zonder NOW-hulp, gezond! De contributie blijft dus gehandhaafd op 60 eurootjes.
Innsbroek
Herinneringen aan ouderlijke vakanties, huurbootjes en waterfietsen, balkons vol met overdadig bloeiende geraniums waarvan steeds foto’s gemaakt moesten worden en de familie geduldig wachtte tot vader toestel en statief weer wandelklaar had, drassige campings aan een meer.
Het was vakantie!
De stadsnaam heb ik vaak verkeerd uitgesproken, want het is tenslotte een Brücke over de Inn.
Toch nagezocht of er niet een moeras naast de stad ligt waarnaar zij vernoemd zou zijn, analoog aan waar wij ‘broek’ gebruiken. Denk aan Broek in Waterland.
Nee niet, echt genoemd naar de brug! Maar toch broek zeggen…Innbruck dus!
Dus ik moest wel meedoen aan het rapidtoernooi online georganiseerd aldaar. Een weer andere interface (er zijn meer interfaces dan kerken schijnt het) dan de tot nu bekende en niet zo’n overzichtelijke ook, maar zie zelf. Wel mooi ton-sur-ton.
Dat betekende geconcentreerd turen en indachtig “C-8 te halen” van Maxim Aafjes – de hand die ons beweegt - gebeurden er zetten die buiten mij omgingen zo leek het.
Bv als onderweg naar … en aangekomen bij een kruising waar je, als bekend naar rechts moet en onnavolgbaar naar links gaat.
Waarom???
Bij de inlog was het een en al Gens una summus en Alle Menschen werden Brüder. Echt internationaal en een uitstekende sfeer. Een aangename ervaring dat het ook zo kan.
Heb al heel wat online toernooien meegemaakt waar men verbaal op elkaar losgaat. Een lelijke en ontluisterende gewaarwording.
Er werd ook vriendelijk gechat met de mooiste tot slot van een Indisch jongetje die vertelde dat hij pas 11 jaar was en in het huis waar hij woonde de enige was die nog wakker was en dat hij erge slaap had en daarom ging afsluiten, Thanks everybody.
De hoogste rating die ik zag was 1560, dat gaf me de gedachte dat ik zou kunnen winnen.
Het bleek een IM met een in-real-life rating van 2450. Tsja.
Als ik hem als koersconverter gebruik haalde ik met mijn 4 uit 7 een rating van 1916.
Leuk toernooi en ik kan iedereen adviseren aan een navolgende aflevering deel te nemen.
Het lijkt me ook een uitstekende manier om via voorrondes op het www, en dan de daaruit voortvloeiende halve finales etc. te laten spelen aan een echt bord met een echte tegenstander in een echte zaal.
Is de hele preventieve regelgeving ook beter in te passen.
Tijdens het schrijven was ik even naar de supermarkt waar ik verrast werd door de opmerking ‘dit is een niet zo goed lopende variant...(???)’
Het ging om een product...bleek een zin van de ene superman aan de andere. (Sic!)
Bijgevoegd wat partijtjes waarvan die tegen een russische dame me opviel omdat ze speelde als Johan. Alles naar voren en agressieve pionzetten. Kijken of ze bang worden;-)
Een fraaie partij van de uiteindelijke winnaar Alexei Belov tot slot, die wit heel sierlijk opknapte.
Mijn laatste ‘partij’ waardoor ik op 4 uit 7 kwam. Zo winnen geeft altijd een gratuit juichgevoel;-)
Rob Graaff
Voor partijen klik op balkje hieronder.
In memoriam Cees Walthaus, onze oude (schaak)vriend
‘Waar liggen de nokkenassen?’ vroeg Cees. En zonder op het antwoord te wachten: ‘Boven! Boven liggen de nokkenassen!’ Of: ‘Zeg Wolter, daar heb ik geen zin in hoor, daar beleef ik echt geen Freud aan, daar vind ik Nietsche aan, ik ben daar veel te Jung voor!’ Een paar van de vele woordgrappen (en niet per se de beste) van Cees.
Cees hield van schaken en vooral ook snelschaken. Hij was een prominent lid van de Het Paard van Ree en jarenlang kampioen van Schaakclub Bakkum. Hij had een grote openingskennis, was vooral analytisch sterk. Vluggeren tegen Cees betekende; scherp zijn, zien dat je ook eens een potje won, erop toezien dat niet alle rondjes op jouw rekening kwamen en daarna tot diep in de nacht doorzakken, in Sonnevanck, bij Marc of bij ons thuis. Al doende kwam de wereld voorbij. Cees was erudiet, eloquent, had een eigen interessante en goed onderbouwde mening en stak die niet onder stoelen of banken. Dat leverde vele mooie gesprekken, vele mooie nachten en zo hier en daar nog wel eens een promillagegestuurd conflictje op, maar dat laatste werd meestal wel gladgestreken.
Van het een kwam het ander. We maakten reizen. We kwamen in landen, steden, dorpen. Cees ontdekte, zag het nieuwe, was uitgelaten en maakte snel contact, overal en met iedereen. Wat een vriend om mee op reis te zijn!
Cees was een bohemien. Wikipedia zegt bij bohemien: iemand met een onconventionele levensstijl, vaak in het gezelschap van gelijkgestemden en met weinig permanente banden. Cees leefde alleen, bijna als een kluizenaar. Hij was niet eenzaam: ‘Daar heb ik geen talent voor’.
Cees liet het schaken achter zich. Hij werd wel erg alleen, en het hielp niet dat hij zijn kleren niet waste. Een enkele keer zagen we hem nog, bij het schaaktoernooi of bij de dood van een schaakvriend. Hij is nu overleden, in omstandigheden die we al vreesden.
Cees was een grote schaakvriend. Het stemt treurig dat hij er niet meer is. Hij zal altijd bij ons blijven in onze verhalen en anekdotes.
Wolter Vos
Pagina 2 van 5